Een wervelend duet voor twee danseressen. Choreografe en danseres Anabel Schellekens gaat weer de huiskamer in, dit keer in gezelschap van Natascha Pire. Ze confronteren met dans die rakelings langs de toeschouwers scheert. Een unieke ervaring!
Marcella is een duet in een beeldende danstaal met een surrealistische inslag. Over een vrouw in gevecht met zichzelf. Over dilemma’s, aftasten, zoeken, wringen, twijfelen, herkennen, verstrengelen, zich losscheuren, keuzes maken. Over overhoop liggen met meubelstukken en dagdagelijkse dingen, onder een niet aflatende stroom van gedachten en herinneringen die blijven malen in je hoofd.
Laat je verrassen door steelse blikken, het wapperen van een rok en een blouse, het geschuifel van voeten op het parket. In een wervelend duet nemen twee vrouwen ‘op de rand van een zenuwinzinking’ je mee naar een wereld waar alles vreemd en tegelijk vertrouwd is. En dit alles in de intieme sfeer van een huiskamer.
°
Choreografie en dans: Natascha Pire en Anabel Schellekens
Geluidsontwerp: Anton Van Haver
Scenografie: Giulia Sugranyes
Dramaturgie: Mieke Versyp
Productie: inti
Met de steun van: de Vlaamse Overheid, Provincie Vlaams Brabant, CC Strombeek, CC Hasselt, De Warande, Dommelhof
Met dank aan: Laika, Greet Prové, Guy Swaegers, Kopspel, Katja Pire, Randi De Vlieghe, Veerle De Waele, Veerle Janssens, Koen Vermesen, Peter De Bie, Bart Van Kerkhove
Met veel dank aan iedereen die via crowd funding Marcella hielp realiseren: Bea Matthys, Luc Vanhout, Paul en Gerda Schellekens, Katrien en Hans Melotte, Cilie en Yves Lesseliers, Anne Brumagne, Jo en Hans Geyens, Dominique Vandecatsye, Lu en Rita Maïs, Guy en Mieke Beyrinckx, Jos en Wilma Michielsen, Max en Annemie Selen, Bruno en Annemie Maschelin, Leen Mercelis
°
foto’s (hoge resolutie download foto’s)
Hier vind je een beeldverslag van het VRT journaal naar aanleiding van de try outs in Oostende:
http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/nieuws/cultuurenmedia/1.2225627
°
Voorstellingen
31 januari en 1 februari 2015: Vrijstaat O en kunstvaarders, Oostende
14 februari 2015 om 20u: Bea Crepain Matthys, Antwerpen (crowd funding)
15 maart 2015 om 19u30: crowd funding voorstelling in het postmodernistische huis van Jozef Schellekens, Turnhout
25 mei 2015 om 17u: PASS, Huise (www.passs.be)
26 en 27 juni 2015 om 20u: DE Studio, Antwerpen
22 september 2015: CC Hasselt
18 november 2015: Schaliken, Herentals
19 november 2015: CC ’t Getouw, Mol
3 december 2015: CC Zwaneberg, Heist op den Berg
5 december 2015: CC De Werft, Geel
10 tot 13 december 2015: De Warande, Turnhout
20 februari 2016: GC Het Gasthuis, Aarschot
23 april 2016: CC Lokeren – dag van de dans
20 januari 2017: thuis bij Indra en Thomas Devens
°
Mieke Versyp over de creatie van Marcella:
Marcella. Een vrouw die thuiskomt, haar schoenen uittrekt, haar jas over een stoel gooit. Ze gaat zitten, staat weer op, kijkt. Het ene moment is alles nog vertrouwd en ineens, op slag, volslagen vreemd. Binnenin de vrouw voltrekt zich een kleine crisis. Wat zich in haar hoofd afspeelt komt eruit als geluiden: flarden muziek, disharmonieuze klanken, half afgemaakte zinnen, woorden die uit hun context zijn gerukt wisselen af met stiltes die de innerlijke spanning nog meer accentueren. Een tweede vrouw komt binnen. Een dubbelganger, een ongenode gast, een afgesplitst zelf dat een eigen leven blijkt te leiden.
Voor het bewegingsmateriaal putten Anabel Schellekens en Natascha Pire inspiratie uit de intense, herkenbare emoties die verbonden zijn met vervreemding, innerlijke onrust en het zoeken naar harmonie. Emoties die voelbaar zijn in het werk van beeldende kunstenaars als Hopper, Lichtenstein, Borremans, Klenyanszki en, in het bijzonder, in ‘The Titanic Days’ van de surrealist Magritte. Dit werk, waarin een vrouw zich probeert los te rukken uit een verstikkende omhelzing, inspireerde beide choreografen tot een duet. Ook ‘When I Look at a Strawberry, I Think of a Tongue’ van de Franse schrijver Édouard Levé en fragmenten uit ‘De rechtvaardige Man’ van Pieter De Buysser hielpen mee om een wereld te scheppen die beangstigend is maar tegelijk –door de absurde humor– bevrijdend werkt.
Met Marcella creëert Anabel Schellekens opnieuw een choreografie in de huiskamer. De eerste keer deed ze dat in 2002, met ‘Dans in Huis’ (voor Andere Podia van De Zomer van Antwerpen) en in 2005 met ‘Vous Permettez?’, een samenwerking met Thomas Devens. Anabel werkt nu voor het eerst samen met Natascha Pire, een choreografe/danseres wiens danstaal en visie complementair zijn aan die van haar. Of zoals Anabel het zelf verwoordt: “ze fascineert me omwille van haar drive en de energie waarmee ze in het leven staat. We hebben dezelfde leeftijd, zitten in dezelfde levensfase. Onze ritmes vallen bijzonder goed samen.”
Spelen in een huiskamer creëert een intieme band. Niet alleen met het gastgezin bij wie de makers zich installeren, in een woonkamer met een unieke inrichting en sfeer waarin wordt geleefd en gewerkt; ook met het publiek ontstaat er een bijzondere relatie. Omdat de ‘scène’ amper drie vierkante meter groot is en de dansers letterlijk dicht op de huid zitten van de toeschouwers, is het contact direct en intens. Elk detail wordt zichtbaar. En het is precies die nabijheid, die nauwe betrokkenheid die Anabel in haar werk koestert. Die het abstracte karakter van hedendaagse dans zo tastbaar, zo toegankelijk maakt.
°
reacties publiek:
Heel sterk, heel pakkend en vooral heel knap gedaan! Anouk
Heel leuke performance, ontroerend maar met veel humor! Abbie
Emotie, gevoel, beweging, humor…in élke vezel van jullie -mooie-lijf! Onder de indruk. Moos en Lindor
Intens, confronterend, uniek, grandioos! Margot
Het was heel tof dat ons huis ondersteboven lag. Amaree (11 jaar)
Ik vond het super en heel origineel! Eva (10 jaar)